Verklaring van Berlijn: Geallieerde bezetting van Duitsland

De winnaars van de Tweede Wereldoorlog – Georgi Konstantinovitsj Zjoekov (Sovjet-Unie), Sir Bernard Montgomery (Groot-Brittannië), Dwight D. Eisenhower (Verenigde Staten) en Jean de Lattre de Tassigny (Frankrijk) – ondertekenden op 5 juni 1945 de Verklaring van Berlijn. In dit verdrag staat dat Duitsland wordt opgedeeld in vier zones. Het zelfde gebeurd met hoofdstad Belijn. Ook installeerden de geallieerden een controleraad. Maar geleidelijk aan namen de spanningen tussen de Sovjet-Unie en de westerse mogendheden toe. Een definitieve breuk komt er in 1948, als in de westelijke bezettingszones een nieuwe munt (de Deutsche Mark) wordt ingevoerd ter vervanging van de oude Reichsmark. Als gevolg daarvan stellen de Sovjets een blokkade van Berlijn in. Dit is het begin van de Koude Oorlog. Van een gemeenschappelijk bestuur was geen sprake meer. De Geallieerde Controleraad komt niet meer bijeen. In mei 1949 wordt de Bundesrepublik Deutschland (BDR) en een paar maanden later de Deutsche Demokratische Republik (DDR) uitgeroepen. Hiermee komt een einde aan de directe geallieerde bezetting. Geïnteresseerd in de Duitse machtsdeling aan het begin van de Koude Oorlog? Bekijk hieronder de infographic – Facts: NIOD

#KOUDEOORLOG #TWEEDEWERELDOORLOG #DUITSLAND

Samenstelling & ontwerp: Sander Schinkel